Het was 17.00 uur en we waren op weg naar de Whovi Wild Area-uitgang en terug naar de camping waar we zouden slapen. Whovi maakt deel uit van de Matopo Hills National Park in de provincie Matebeleland van Zimbabwe. Daar, in een doorgestreepte brandgang met het goud van die perfecte laatste uren daglicht dat vloeibaar wit op hun zwarte ruggen flitst, stonden een kalf en een koe. Witte neushoorn. Casey, die het paar had gespot, lachte, 'nou, hier gaan we weer, weer zo'n sprookjesachtig iets'.

De Matobo-heuvels zijn inderdaad als iets uit een sprookje. Sta overal in het Matobo National Park complex en zo ver als het oog (naakt of geholpen door verrekijkers) kan zien, zijn de 3 miljard jaar oude zonverlichte granieten koepels en balancerende rotsformaties die uit de aarde oprijzen. Het is buitenaards. Het grijze-blauw-okra-groen van de korstmossen die zich aan de rotswand vastklampen, voegt een extra laagje magie toe. Zelfs ik, de gemiddelde C-klasse kunststudent die sinds mijn 16e geen verf meer heeft aangeraakt, voelde een diepe dwang om de landschap te proberen te schilderen.


Grottekeningen - Bad Rabbit Studio

Misschien was het de koufront dat een verandering van weer had geblazen en iets oud en verwaarloosd in mij opruwde. Misschien waren het de rotstekeningen zelf? Geschilderd door San-kunstenaars die ongeveer 13.000 jaar geleden in het gebied begonnen te arriveren, schilderden ze de wereld om hen heen zoals ze die zagen tot ongeveer 2000 jaar geleden; misschien waren het deze schilderijen die het verlangen opwekten om bewijs achter te laten van het zijn en zien, net zoals zij hadden gedaan? De Matobo-heuvels werden in 2003 tot werelderfgoed verklaard vanwege de invloed van het landschap op de vroege mens en hun artistieke record van alledaagse etnografieën, spirituele overtuigingen en rituelen. Misschien zijn de heuvels zelf magisch? Wat het ook is en hoe het ook werkt, ik wil terugkomen en veel, veel meer tijd doorbrengen in deze heuvels. Misschien breng ik de volgende keer zelfs een verfset mee.

Kamperen - Bad Rabbit Studio

Matobo is een plek die een paar goede dagen vereist, zeg maar drie op zijn minst, om de grotten te bezoeken en de berichten te lezen die door de voorouders van het gebied zijn achtergelaten, de pieken te beklimmen, te zoeken naar tekenen van neushoorn en luipaard, de vele trotse klipspringers te erkennen die over de heuvels waken naast de bewapende ZRP en ZimParks-rangers, een hengel uit te gooien, zwarte arenden, oehoes en raven te tellen en gewoon te verdwalen in de tijdwarp tussen nu en vele miljoenen jaren geleden. Opmerkelijk weinig is veranderd en dat op zich is een reden om nog wat langer te blijven hangen.


Zebra's - Bad Rabbit Studio